Qırmızı qurd eşənəyi
Fosfolipidlər tromboz prosesində mühüm rol oynayır. Onlar trombositlərin səthində yerləşir və qan damarlarının və ya toxumalarının zədələnməsinə cavab olaraq bir neçə laxtalanma faktorunun aktivləşməsinə kömək edir. Onlar ilk dəfə sistemik lupus eritematozus (SLE) olan xəstələrdə aşkar edildiyi üçün belə adlandırılıblar. Onlar həmçinin autoimmun xəstəlikləri, QİÇS, iltihabı, xərçəngi olan xəstələrdə və fenotiazinlər, prokainamid və ya fansidar qəbul edənlərdə də ola bilər.
Lupus antikoaqulyantları damarlarda və arteriyalarda qan laxtalanması riskini artırır (ən çox ayaqların damarlarında - dərin damar trombozu). Bu laxtalar, xüsusilə hamiləliyin ikinci və üçüncü trimestrlərində infarkt, insult, ağciyər emboliyası və spontan abortlara səbəb ola biləcək bədənin hər hansı bir hissəsinə qan axını maneə törədə bilər.
Lupus antikoaqulyantının təyini üçün vahid analiz yoxdur. Onlar adətən müxtəlif testlərin birləşmələri ilə aşkar edilir. İlkin sınaqlara fosfolipid reagentlərindən istifadə edən bir və ya daha çox analiz daxildir. Onların nəticələrindən asılı olaraq, lupus koaqulyantının mövcudluğunu təsdiqləmək və ya təkzib etmək üçün əlavə testlər aparıla bilər.
Lupus antikoaqulyantı, mövcudluğu tromboz riskinin artması ilə əlaqəli olan üç əsas antifosfolipid antikordan biridir. Antifosfolipid sindromu (həmçinin Hughes sindromu adlanır) olan xəstələrin qanında bir və ya bir neçə növ antikor var.
Tədqiqat nə üçün istifadə olunur?
- Trombozun səbəblərini tapmaq üçün;
- Hamiləliyin sonlanmasının səbəblərini öyrənmək;
- Artan APTT-nin lupus antikoaqulyantı və ya bəzi xüsusi inhibitorlardan qaynaqlandığını öyrənmək üçün;
- Antifosfolipid sindromunun diaqnozu üçün (antikardiolipin anticisimləri və beta-2-qlikoproteinə antikorlar üçün bir test ilə birlikdə);
- Lupus antikoaqulyantının varlığını təsdiqləmək üçün.
Tədqiqat nə vaxt təyin olunur?
Tromboz zamanı
- Uzun müddətli APTT aşkar edilərsə (müsbət nəticə olduqda, lupus antikoaqulyantının mövcudluğunu təsdiqləmək üçün test adətən bir neçə həftədən sonra təkrarlanır).
Xəstədə antikardiolipin anticisimləri varsa. SLE xəstərinin, revmotoid artrit,birləşdirici toxuma xəstəlikləri,sklerodermiya xəstləliklərinin diaqostikasında istifadə olunur. Nəticəyə nə təsir edə bilər?
Heparin və ya heparin əvəzedici terapiya (hirudin, danaparoid və ya arqatroban) yanlış müsbət nəticələrə səbəb ola bilər. Mümkünsə, antikoaqulyant terapiyaya başlamazdan əvvəl lupus antikoaqulyant testi aparılmalıdır.
Vacib Qeydlər
- Heparindən sonra lupus antikoaqulyantı uzunmüddətli APTT-nin ən çox yayılmış səbəbidir.