Eritrovirus B19
Virus hava damcı yolu və ya nadir hallarda qan və onun komponentlərinin köçürülməsi ilə yoluxur. İnkubasiya dövrü bir neçə gündən 2-3 həftəyə qədərdir. Parvovirus yoluxduqdan orta hesabla 7-14 gün sonra qan dövranına daxil olur. Kəskin infeksiya tez-tez ümumi zəiflik, 37-38 ° C-yə qədər qızdırma, baş ağrısı, dispepsiya ilə müşayiət olunan yüngül soyuqdəymə şəklində olur və ya heç bir simptom yaratmadan gizli keçir.
Uşaqlarda parvovirus infeksiyalı eritema, hər iki yanağın xarakterik qızarmasına və gövdə və ətraflarda yüksəlmiş retikulyar səpgilərə səbəb olur.
Parvovirus infeksiyası olan böyüklərdə oynaqların ağrılı ödemi, əllərin və ayaqların qızartıları ola bilər ki, bu da adətən bir neçə həftədən sonra öz-özünə yox olur. Parvovirus B19 dəmir çatışmazlığı anemiyası, oraq hüceyrəli anemiya, talassemiya olan insanlar üçün təhlükəlidir.
Hamiləlik dövründə yoluxduqda, virus bəzən fetusa nüfuz edə bilər və anemiyaya, miokarditə səbəb ola bilər. Nadir hallarda parvovirus B19 aborta (ikinci trimestrdə yoluxma hallarının 9%-ə qədəri), vaxtından əvvəl doğuşa və ölü doğuşa səbəb olur. İnfeksiya hamiləliyin birinci və ikinci trimestrində ən böyük təhlükə yaradır. Əksər hallarda infeksiya müalicə edilmədən keçir və əhəmiyyətli nəticələrə səbəb olmur. Uşaqlarda parvovirus B19-un spesifik diaqnozu nadir hallarda təyin edilir. Risk altında olan insanlara xüsusi diqqət yetirilir: immuniteti zəif olanlar, hamilə qadınlar, anemiyanın xroniki formaları olan xəstələr.
Virusa qarşı spesifik anticisimlərin aşkarlanması (sinif IgM və ya IgG) infeksion diaqnostikanın əsas hissəsidir.
IgG sinifinin anticisimləri indiki və ya keçirilmiş parvovirus infeksiyasının göstəricisidir. Onlar infeksiyadan sonra 3-cü həftənin sonunda görünür, 1 aydan sonra əhəmiyyətli dərəcədə artır və uzun illər qanda dövr edir, güclü immunitet təmin edir.
Tədqiqat nə üçün istifadə olunur?
Yoluxucu eritema səbəblərinin differensial diaqnostikası üçün;
immunçatışmazlığı olan xəstələrdə (HİV-ə yoluxmuş, donor orqanların resipiyentlərində) kəskin və ya xroniki anemiyanın səbəblərinin diaqnostikası üçün;
hamilə qadınlarda parvovirus infeksiyasının diaqnozu və dölün patologiya riskinin qiymətləndirilməsi üçün;
hemolitik anemiyanın anadangəlmə formaları olan xəstələrdə keçici aplastik tutmanın səbəblərini aydınlaşdırmaq.
Tədqiqat nə vaxt təyin olunur?
- Yoluxucu eritema (meqaloeritema), atipik ekzantema klinik əlamətləri ilə;
- subfebril temperatur, artralgiya, kiçik oynaqların simmetrik artriti olan uşaqlarda;
- kəskin parvovirus infeksiyası ilə müşayiət oluna bilən xəstəliklərin olması: Shenlein-Genoch purpurası, psevdoappendisit, koksit, enterit, miokardit ;
- artikulyar sindrom və naməlum mənşəli poliartropatiyalar, miokardit ilə;
- immun çatışmazlığı olan insanlarda ağır və ya davamlı anemiya ilə;
- hamilə qadının parvovirusa yoluxmuş şəxslərlə təması aşkar edildikdə;
- hamiləliyi planlaşdırarkən.
Mənfi və ya şübhəli nəticə:
- infeksiya olmaması;
- xəstənin zəif immun reaksiyası;
- aşağı anticisim səviyyələri.
Müsbət nəticə:
- kəskin infeksiya.
İnfeksiya vaxtını ən dəqiq müəyyən etmək üçün Parvovirus B19-a qarşı IgG anticisimlərinin avidliyi (anti-B19 IgG avidliyi) ELISA üsulu ilə müəyyən edilir. Bu üsul xüsusilə IgM anticisimləri olmadıqda, infeksiya dövrü haqqında etibarlı məlumat verir. Parvovirus B19-a yüksək avid IgG anticisimləri aşkar edilərsə, bu, əvvəlki 4-6 həftə ərzində infeksiyanın istisna edildiyi deməkdir.