Bu iona ən çox eritrositlərdə, əzələ liflərində, beyində və kardiomiositlərdə rast gəlinir. Əzələləri kalium ionları üçün depo hesab etmək olar: saya əzələ liflərinin protoplazmasmda və eninəzolaqlı əzələlərin tünd zolaqlarında kaliumun miqdarı xüsusilə çoxdur. Kalium ionu əzələ tonusunu yüksəldir.
Həzm traktından 1 gün ərzində 25-30 q-a qədər kalium sorulur. Bu, orqanizmdəki kaliumun ümumi miqdarının 1/7 hissəsini təşkil edir. Monosaxaridlərin və aminturşulann sorulmasında da kalium ionlarının mühüm rolu vardır. Bioloji membranlardan kaliumun keçməsi xlor ionlarının da passiv surətdə nəql olunması ilə müşayiət edilir. Kaliumun membranlardan keçməsi isə ATF enerjisinin sərf edilməsi ilə (NA+, K+- ATF- aza fermentinin köməyi ilə) həyata keçən aktiv prosesdir.
Orqanizmin hər 1 kq-na 50-60 mmol kalium düşür. Qanın hüceyrəvi elementlərində isə bu kationun qatılığı 160 mmol/l-ə yaxındır. Qanda kaliumun qatılığının artma və azalması ürək fəaliyyətinin və əzələlərin yığılma qabiliyyətinin müxtəlif- istiqamətli pozulmaları ilə müşayiət edilir.
Hemoliz olmuş qanda eritrositlərdən xaricə çıxan kalium qan serumunun analizindən alınan nəticənin həqiqətəuyğunluğuna təsir göstərir. Buna görə belə qanda kaliumun miqdarını analiz etmək məsləhət görülmür.
Artmasına səbəb olan hallar:
- Addison xəstəliyi;
- Böyrək çatışmazlığı;
- Müxtəlif səbəblər üzündən baş verən hemolizlər;
- Qan və maye köçürmələri;
- Aldosteron sintezinin azalması;
- Bəzi epileptik və mütamadi ifliclər;
- Su-elektrolit müvazinətinin pozulmasına səbəb olan hallar;
- Kaliumun orqanizmdən xaric edilməsini azaldan dərman preparatları (məsələn, aldakton) ilə aparılan müalicə.
Azalmasına səbəb olan hallar:
- Kuşinq sindromu;
- Diuretiklərlə müalicə;
- Aldosteron sintezinin birincili artması Nefropatiyalar;
- Psevdoaldosteronizm;
- Metabolik asidoza səbəb olan hallar;
- Xronik pielonefrit, diurez və b. diareyalar;
- Qusma;
- Adenomalar;
- Zollinger-Ellison sindromu;
- Uretrosiqmoidostomiya.